Museos
Anguaño ta instaláu nuna serie d'edificios asitiaos nel cascu históricu d'Uviéu: el Palaciu de Velarde (1765), obra del arquiteutu Manuel Reguera, que coneuta con un inmueble destináu a oficines; la Casa d'Uviéu-Portal (1660), construyida por Melchor de Velasco, y l'edificiu d'ampliación, dis
El Conceyu de Bual, cola creación de la Casa l'Apicultura, pretende: ufiertar servicios d'asesoramientu y formación a los apicultores, asina como crear una coleición museográfica de temática apícola pa espublizar l'antiguu arte de criar abeyes y caltener coles mesmes toes aquelles pieces rellacio
El castru del Picu San Ḷḷuis, en Samartín de Beduléu, conceyu d'Ayande, foi descubiertu por José Lombardía Zardaín, vecín d'Ayande. Les primeres escavaciones desenvolviéronse mientres 1962 y 1963 baxo la direición compartida d'Elías Domínguez y Francisco Jordá.
La casa onde nació Antonio Raimundo Ibáñez, Marqués de Sargadelos (1749-1809), ye anguaño un espaciu espositivu dedicáu a la vida y l'obra d'esti comerciante, industrial y ilustráu, qu'a finales del sieglu XVIII construyó en Sargadelos (Cervo, Llugo) una de les primeres fábriques de fundición de
Nel interior de la casa, allugada nesta aldea del conceyu de Taramundi habitada mientres sieglos por families de ferreiros, amuésase una escoyeta de gran interés cultural d'instrumentos y ferramientes d'un caseríu de la contorna.
El Conxunto Etnográficu d'Os Teixois data del sieglu XVIII y ta basáu nel aprovechamientu integral de la enerxía hidráulica del ríu. Nél pue visitase una amplia amuesa d'arquiteutura popular formada por casones, cabazos y horros.
El dolmen de la Santa Cruz ye un monumentu funerariu del añu 4000 a.C., formáu por un montículo artificial que tien nel so interior una cámara sepulcral compuesta por dellos llábanos de piedra.
El Muséu Barjola ocupa l'antiguu complexu de La Trinidá: per un sitiu; la casa palaciu de Xove, de la que malpenes se caltién la fachada principal, y per otru, la capiella de La Trinidá, un fantásticu exemplu del barrocu xixonés del sieglu XVII, de la que sí se caltuvo la fachada y l'estructura p
Esti centru atópase nuna casona rural de dos plantes llevantada nel sieglu XVIII, qu'esperimentó socesives ampliaciones y cambios. L'edificiu ta compuestu de trés cuerpos, el central más adelantáu, y dos llaterales nos que destaquen los corredores de la primer planta.
El Castelón d'Eilao forma parte de la importante rede de poblados que mientres la época altoimperial sirvió de modelu organizativu pa la distribución de la población y la más óptima esplotación de los recursos auríferos de la zona.
Páxines
Zircon - This is a contributing Drupal Theme
Design by
WeebPal.
